बांकी अंश...
Tuesday, October 13, 2020
Sunday, May 1, 2011
"धन" होइन "मन" भए पुग्छ ....
बिरगन्जमा बस्ने प्यारा बिरगन्जेली मित्र तथा दाजुभाइ दिदी बहिनीहरु !
बिरगन्जको धर्तीमा जन्मेका हुनाले यो पावन धर्तीको अमुल्य गुनलाई हामीले कहिल्यै पनि बिर्सन सक्दैनौ र बिर्सन हुन्न पनि । जुन धर्तीको माटोमाथी हामीले जिन्दगीको पहिलो पाइला टेक्यौ त्यही माटोलाई अवहेलना गर्नु हाम्रो नैतीकता होइन , यो पाठ हामीलाई यही पावन धर्तीले सिकाएको छ । हामीलाई थाहा छ , यतिखेर हाम्रो बिरगन्ज बिसमपरिस्थितीबाट गुज्रीरहेको छ । परिवर्तनको बाटोमा लम्किदै गर्दा हामीले केही अफ्ठ्यारा परिस्थितीहरुको सामना गर्नु नपरेको होइन । बिभिन्न बाधा व्यवधानहरु सँग सङ्घर्श गर्दै प्रगतिको बाटोमा लम्कनुनै सबै भन्दा ठुलो बहादुरी हो ,जुन हामीले सावित गरिसकेका छौ । तर पनि केही दाजुभाइ तथा दिदीबहिनिहरुले क्षणिक सुख र शान्तीको खोजिमासंघर्शको बाटोबाट बिमुख भै यो स्वर्ण भुमिबाट पलाएन हुने बाटो रोजेको तितो अनुभुती रहेको छ । आफ्नो घरलाई बस्न लाएकको बनाउनको लागि हामी आँफै अग्रसर हुनु पर्छ । जसरी हामी घरमा फोहोर थुप्रियो भने आँफैले कुचो उठाएर बढार्ने गर्छौ, मकुरोको जालो हटाउछौ , रङ्ग रोगन गर्छौ र बस्न लाएकको बनाउछौ त्यसरीनै यो "बिरगन्ज" नामक हाम्रो निवासमा आज फोहोर बढेको छ, जाल-झेल, स्वार्थ र कपटको जालोले घेरिएको छ अनी केही कुरुप शक्तिले हाम्रो निवासको आकर्शणलाई बेरङ्गको बनाएका छन् । लौन हाम्रो निवासमा बढेको फोहोर सफा गर्न हामी आँफैले कुचो उठाउँ,जाल-झेल, स्वार्थ र कपटको जालोलाई तोड्न हात्तेमालो गरौ अनी सद्भ-भाव र भाईचाराको रङ पोतेर हाम्री "बिरगन्ज"लाई फेरी रङिन तुल्याउँ । लौन चाँडो गरौ , घण्टाघरको माग यही हो , माइस्थानको चाहना यही हो अनी गरिहर्वाको पर्खाइ पनि यही हो ।
सुझाव र प्रतिकृयाको लागि :
यज्ञराज कार्की
९८४५१८९६७७बिरगन्जको धर्तीमा जन्मेका हुनाले यो पावन धर्तीको अमुल्य गुनलाई हामीले कहिल्यै पनि बिर्सन सक्दैनौ र बिर्सन हुन्न पनि । जुन धर्तीको माटोमाथी हामीले जिन्दगीको पहिलो पाइला टेक्यौ त्यही माटोलाई अवहेलना गर्नु हाम्रो नैतीकता होइन , यो पाठ हामीलाई यही पावन धर्तीले सिकाएको छ । हामीलाई थाहा छ , यतिखेर हाम्रो बिरगन्ज बिसमपरिस्थितीबाट गुज्रीरहेको छ । परिवर्तनको बाटोमा लम्किदै गर्दा हामीले केही अफ्ठ्यारा परिस्थितीहरुको सामना गर्नु नपरेको होइन । बिभिन्न बाधा व्यवधानहरु सँग सङ्घर्श गर्दै प्रगतिको बाटोमा लम्कनुनै सबै भन्दा ठुलो बहादुरी हो ,जुन हामीले सावित गरिसकेका छौ । तर पनि केही दाजुभाइ तथा दिदीबहिनिहरुले क्षणिक सुख र शान्तीको खोजिमासंघर्शको बाटोबाट बिमुख भै यो स्वर्ण भुमिबाट पलाएन हुने बाटो रोजेको तितो अनुभुती रहेको छ । आफ्नो घरलाई बस्न लाएकको बनाउनको लागि हामी आँफै अग्रसर हुनु पर्छ । जसरी हामी घरमा फोहोर थुप्रियो भने आँफैले कुचो उठाएर बढार्ने गर्छौ, मकुरोको जालो हटाउछौ , रङ्ग रोगन गर्छौ र बस्न लाएकको बनाउछौ त्यसरीनै यो "बिरगन्ज" नामक हाम्रो निवासमा आज फोहोर बढेको छ, जाल-झेल, स्वार्थ र कपटको जालोले घेरिएको छ अनी केही कुरुप शक्तिले हाम्रो निवासको आकर्शणलाई बेरङ्गको बनाएका छन् । लौन हाम्रो निवासमा बढेको फोहोर सफा गर्न हामी आँफैले कुचो उठाउँ,जाल-झेल, स्वार्थ र कपटको जालोलाई तोड्न हात्तेमालो गरौ अनी सद्भ-भाव र भाईचाराको रङ पोतेर हाम्री "बिरगन्ज"लाई फेरी रङिन तुल्याउँ । लौन चाँडो गरौ , घण्टाघरको माग यही हो , माइस्थानको चाहना यही हो अनी गरिहर्वाको पर्खाइ पनि यही हो ।
यसकालागि एउटा सानो कदम यही फेसबूकबाट थाल्दा के होला ? "बिरगन्जेली फेसबूक मन्च - Birgangeli Facebook forum -BFF"को स्थापना गरी सोही मन्च मार्फत सामाजिक गतिबिधी संचालन गर्न सक्छौ कि ?
बिकास र परिवर्तनका लागि "धन" होइन "मन" भए पुग्छ भन्ने भनाइलाई सार्थक तुल्याउने हो भने हामी एकै ठाउँमा आएर हात्तेमालो गर्न सक्छौ ।सुझाव र प्रतिकृयाको लागि :
यज्ञराज कार्की
बांकी अंश...
Monday, November 15, 2010
Wednesday, November 3, 2010
तिहारको मंगलमय शुभ-कामना
नमस्ते स्तु महामये श्री पीठे सुर पूजिते ।
शंख चक्र गदा हस्ते महालक्ष्मी नमोस्तुते ।।
नमस्ते गरुडारुढे कोलासुरभयंकारि ।
सर्व पापहरे देवी महालक्ष्मी नमोस्तुते ।।
सर्वज्ञे सर्व वरदे सर्वदुष्ट भयंकरि ।
सर्व दुख हरे देवी महालक्ष्मी नमोस्तुते ।।
सिद्धिवुद्धि प्रदे देवि भुक्ति सुक्ति प्रदायिनि ।
मन्त्र पूते सदा देवी महालक्ष्मी नमोस्तुते ।।
आधन्त रहिते देवि आधशक्ति महेश्वरी ।
यो गजे योग सम्भूते देवी महालक्ष्मी नमोस्तुते ।।
स्यूल सूक्ष्म महारौद्रे महाशक्ति महोदरे ।
महापाप हरे देवी महालक्ष्मी नमोस्तुते ।।
पद्मासन स्थिते देवि परव्रहमस्वरुपिणि ।
परमेशि जगन्मातर्महालक्ष्मि नमो स्तुते ।।
शवेताम्बर धरे देवि नानालंकार भूषिते ।
जगात्स्थिते जगन्मातर्महालक्ष्मी नमोस्तुते ।।
बांकी अंश...
Monday, August 16, 2010
Tuesday, January 12, 2010
‘आफू मरेर मलाई बचाए’- पर्सा वोरगंजका सहायक प्रजिअ
उपेन्द्र लामिछाने, पुस २८-
पर्सामा सोमबार सहा यक प्रजिअ बलबहादुर मल्लप्रति लक्षित गरी चलाइएको गोलीमा उनका अंगरक्षक अनन्तराज खड्का मारिए। घटना बारे मल्लको भनाई उनकै शब्दमा-
सँधै झै सोमबार बिहान १० बजे रानीघाटस्थित क्वार्टरबाट सुरक्षागार्डसहित कार्यालय जान बाहिर निस्किएँ। त्यहाँ ना१झ ४८१ नम्बरको गाडी रोकिएको थियो। १० बजेर ५ मिनेटजति भएको थियो। सुरक्षागार्डले एक्कासी मलाई गाडीभित्र छिराए। मैले के भएको हो, भेउ पाउनै सकिन। मभित्र छिरेलगत्तै गोलीको आवाज आयो। गार्ड त्यहीँ ढले। मभित्र आत्तिएँ। गाडीको सिसामा लागेर एउटा गोली मेरो छेउबाटै गयो। केही चीज मेरो टाउकोमा गडेजस्तो लाग्यो।
एकैछिनमा भीड जम्मा भयो। मलाई बचाउने क्रममा सुरक्षागार्ड प्रहरी जवान अनन्तराज खड्काले वीरगति प्राप्त गरिसकेका थिए। म बाँचेकोमा खुसी मनाउनसक्ने अवस्थामा थिइनँ। मलाई तुरुन्तै नारायणी अञ्चल अस्पताल लगियो। उपचारको क्रममा टाउकोमा सिसाले काटेको थाहा भयो। वीरगन्जस्थित नेसनल मेडिकल कलेजमा सिटीस्क्यान गर्दा खासै समस्या देखिएन।
घटनापछि दिनभरि मन दुःखी भयो। करिब ६ महिनादेखि खड्का अंगरक्षकका रूपमा मेरा साथमा थिए। उनी निक्कै हँसिला र मिलनसार थिए। सुरक्षाको हिसाबमा उनी सधैं चनाखो रहन्थे। म ढुक्क थिएँ। उनको मृत्युसँगै मुलुकले एउटा बहादुर सिपाही गुमाएको छ।
मारिएका अनन्तराज खड्का
केहीबेरमै परिवारले घटना थाहा पाएछन्। राजधानीबाट मेरी श्रीमती, अमेरिकाबाट छोरा-बुहारी र चीन रहेकी छोरीले आत्तिएर फोन गरे। मैले आफू ठीक रहेको जानकारी दिएँ। म बाँचेकोमा मेरो परिवारले यतिबेला सन्तोषको सास फेरेका होलान्। तर, मेरो जीवन जोगाउने क्रममा मारिएका सुरक्षाकर्मीको परिवारका सदस्यको हालत के होला?
सर्लाही कालीन्जोर- ८ का २८ वर्षीय प्रहरी जवान खड्का आठ वर्षदेखि प्रहरी सेवामा थिए। खड्काका श्रीमती, आठ वर्षीय छोरा, ६ वर्षीया छोरी र वृद्ध आमाबुबा छन्। उनी ७० वर्षीय बुबा र ६५ वर्षीया आमाका एक्ला छोरा थिए।
घटनालगत्तै उनकी पत्नी अस्पताल पुगे पनि दिउँसो १२ बजेसम्म उनलाई घटनाको सबै जानकारी दिइएको थिएन। ‘घरबाट अरु अभिभावक नआउन्जेल उनलाई घटनाबारे बताएनौँ,’ कुवेरले भने, ‘घटना थाहा पाएपछि उनी डाँको छाडेर रोइन्।’
खड्का पत्नीसहित वीरगन्ज बसपार्कनजिक डेरा गरेर बस्थे। अञ्चल प्रहरी कार्यालयमा सलामी अर्पण गरेपछि खड्काको शवलाई दाहसंस्कारका लागि परिवारलाई जिम्मा लगाइएको प्रहरीले जनाएको छ।
बिहानैदेखि अपरिचित व्यक्ति त्यस क्षेत्रमा देखिएको प्रत्यक्षदर्शीले जानकारी दिए। प्रत्यक्षदर्शीका अनुसार हातमा रेडियो बोकेको व्यक्तिले सहायक सिडियो बाहिर निस्केलगत्तै गोली प्रहार गरेको थियो। भाग्ने क्रममा त्यो व्यक्तिले इसुमा ब्रान्डको चाइनीज रेडियो छाडेको छ।
यसैबीच तराई संयुक्त जनतान्त्रिक मुक्ति मोर्चा (पवन समूह)ले घटनाको जिम्मा लिएको छ। मोर्चाका नेताले स्थानीय सञ्चारकर्मीलाई टेलिफोन गरेर सरकार वार्ताप्रति गम्भीर नभएको आरोप लगाए। सरकारसँग वार्तामा रहेको उक्त समूहले सरकार वार्ताप्रति गम्भीर नभएको भन्दै पुस २७ बाट युद्धविराम भंग गर्ने चेतावनी दिएको छ। २०६५ कात्तिक ३ गते हत्या गरिएका जिल्ला प्रशासन कार्यालय पर्साका प्रशासकीय अधिकृत मोहन मैनालीको हत्याको जिम्मेवारी पनि यो समूहले लिएको थियो। पर्साका प्रमुख जिल्ला अधिकारी यादवराज कोइरालाले जनतान्त्रिक मुक्ति मोर्चा (पवन समूह)ले झुक्याएर आक्रमण गरेको बताए। उनले भने, ‘ एक युवकले आक्रमण गरेको भन्ने छ, सबै संयन्त्र परिचालन गरेर आक्रमणकारीको खोजी तीव्र पारेका छौं।’
सरकारी कार्यालय बन्द
सुरक्षाकर्मी हत्याको विरोधमा कर्मचारीले पर्साका सरकारी कार्यालयमा कामकाज ठप्प पारेका छन्। जिल्लाका निजामती संघ-संगठनले कर्मचारीको सुरक्षा ग्यारेन्टी, हत्यारालाई पक्राउ गरी अबिलम्व कारबाहीलगायत माग राख्दै कार्यालय बन्द गरेका छन्।
Source : nagariknews
पर्सामा सोमबार सहा यक प्रजिअ बलबहादुर मल्लप्रति लक्षित गरी चलाइएको गोलीमा उनका अंगरक्षक अनन्तराज खड्का मारिए। घटना बारे मल्लको भनाई उनकै शब्दमा-
सँधै झै सोमबार बिहान १० बजे रानीघाटस्थित क्वार्टरबाट सुरक्षागार्डसहित कार्यालय जान बाहिर निस्किएँ। त्यहाँ ना१झ ४८१ नम्बरको गाडी रोकिएको थियो। १० बजेर ५ मिनेटजति भएको थियो। सुरक्षागार्डले एक्कासी मलाई गाडीभित्र छिराए। मैले के भएको हो, भेउ पाउनै सकिन। मभित्र छिरेलगत्तै गोलीको आवाज आयो। गार्ड त्यहीँ ढले। मभित्र आत्तिएँ। गाडीको सिसामा लागेर एउटा गोली मेरो छेउबाटै गयो। केही चीज मेरो टाउकोमा गडेजस्तो लाग्यो।
एकैछिनमा भीड जम्मा भयो। मलाई बचाउने क्रममा सुरक्षागार्ड प्रहरी जवान अनन्तराज खड्काले वीरगति प्राप्त गरिसकेका थिए। म बाँचेकोमा खुसी मनाउनसक्ने अवस्थामा थिइनँ। मलाई तुरुन्तै नारायणी अञ्चल अस्पताल लगियो। उपचारको क्रममा टाउकोमा सिसाले काटेको थाहा भयो। वीरगन्जस्थित नेसनल मेडिकल कलेजमा सिटीस्क्यान गर्दा खासै समस्या देखिएन।
घटनापछि दिनभरि मन दुःखी भयो। करिब ६ महिनादेखि खड्का अंगरक्षकका रूपमा मेरा साथमा थिए। उनी निक्कै हँसिला र मिलनसार थिए। सुरक्षाको हिसाबमा उनी सधैं चनाखो रहन्थे। म ढुक्क थिएँ। उनको मृत्युसँगै मुलुकले एउटा बहादुर सिपाही गुमाएको छ।
मारिएका अनन्तराज खड्का
केहीबेरमै परिवारले घटना थाहा पाएछन्। राजधानीबाट मेरी श्रीमती, अमेरिकाबाट छोरा-बुहारी र चीन रहेकी छोरीले आत्तिएर फोन गरे। मैले आफू ठीक रहेको जानकारी दिएँ। म बाँचेकोमा मेरो परिवारले यतिबेला सन्तोषको सास फेरेका होलान्। तर, मेरो जीवन जोगाउने क्रममा मारिएका सुरक्षाकर्मीको परिवारका सदस्यको हालत के होला?
सर्लाही कालीन्जोर- ८ का २८ वर्षीय प्रहरी जवान खड्का आठ वर्षदेखि प्रहरी सेवामा थिए। खड्काका श्रीमती, आठ वर्षीय छोरा, ६ वर्षीया छोरी र वृद्ध आमाबुबा छन्। उनी ७० वर्षीय बुबा र ६५ वर्षीया आमाका एक्ला छोरा थिए।
घटनालगत्तै उनकी पत्नी अस्पताल पुगे पनि दिउँसो १२ बजेसम्म उनलाई घटनाको सबै जानकारी दिइएको थिएन। ‘घरबाट अरु अभिभावक नआउन्जेल उनलाई घटनाबारे बताएनौँ,’ कुवेरले भने, ‘घटना थाहा पाएपछि उनी डाँको छाडेर रोइन्।’
खड्का पत्नीसहित वीरगन्ज बसपार्कनजिक डेरा गरेर बस्थे। अञ्चल प्रहरी कार्यालयमा सलामी अर्पण गरेपछि खड्काको शवलाई दाहसंस्कारका लागि परिवारलाई जिम्मा लगाइएको प्रहरीले जनाएको छ।
बिहानैदेखि अपरिचित व्यक्ति त्यस क्षेत्रमा देखिएको प्रत्यक्षदर्शीले जानकारी दिए। प्रत्यक्षदर्शीका अनुसार हातमा रेडियो बोकेको व्यक्तिले सहायक सिडियो बाहिर निस्केलगत्तै गोली प्रहार गरेको थियो। भाग्ने क्रममा त्यो व्यक्तिले इसुमा ब्रान्डको चाइनीज रेडियो छाडेको छ।
यसैबीच तराई संयुक्त जनतान्त्रिक मुक्ति मोर्चा (पवन समूह)ले घटनाको जिम्मा लिएको छ। मोर्चाका नेताले स्थानीय सञ्चारकर्मीलाई टेलिफोन गरेर सरकार वार्ताप्रति गम्भीर नभएको आरोप लगाए। सरकारसँग वार्तामा रहेको उक्त समूहले सरकार वार्ताप्रति गम्भीर नभएको भन्दै पुस २७ बाट युद्धविराम भंग गर्ने चेतावनी दिएको छ। २०६५ कात्तिक ३ गते हत्या गरिएका जिल्ला प्रशासन कार्यालय पर्साका प्रशासकीय अधिकृत मोहन मैनालीको हत्याको जिम्मेवारी पनि यो समूहले लिएको थियो। पर्साका प्रमुख जिल्ला अधिकारी यादवराज कोइरालाले जनतान्त्रिक मुक्ति मोर्चा (पवन समूह)ले झुक्याएर आक्रमण गरेको बताए। उनले भने, ‘ एक युवकले आक्रमण गरेको भन्ने छ, सबै संयन्त्र परिचालन गरेर आक्रमणकारीको खोजी तीव्र पारेका छौं।’
सरकारी कार्यालय बन्द
सुरक्षाकर्मी हत्याको विरोधमा कर्मचारीले पर्साका सरकारी कार्यालयमा कामकाज ठप्प पारेका छन्। जिल्लाका निजामती संघ-संगठनले कर्मचारीको सुरक्षा ग्यारेन्टी, हत्यारालाई पक्राउ गरी अबिलम्व कारबाहीलगायत माग राख्दै कार्यालय बन्द गरेका छन्।
Source : nagariknews
बांकी अंश...
Sunday, December 20, 2009
करिमाको कर्तुतको कथा भाग २
प्रिय मित्रहरु पर्सा जिल्ला क्षेत्र नं १वीरगंजकी सभासद तथा कृषि तथा सहकारी राज्यमन्त्री करिमा वेगमले २०६६ साल कार्तिक २४ गते पर्साका प्रमुख जिल्ला अधिकारी दुर्गाप्रसाद भण्डारीलाई कुटपिट गरेको बिषयमा बिभिन्न व्यक्तिहरु संगको प्रतिकृयाको कान्तिपुर टेलिभिजनको प्रस्तुतीको दोश्रो भाग यहाँ पोष्ट गरेको छु पहिलो भाग यही मुनी पोष्ट गरेको छू तपाइहरुको प्रतिकृयाको अपेक्षा गर्दछू ।
बांकी अंश...
Subscribe to:
Posts (Atom)
